Bata ka palang, naniniwala kana sa fairy tale, na may kanya kanya tayong prinsipeng magliligtas sa isang prinsesa tulad mo, na kahit walang perang maibibigay ay handa parin tanggapin at mahalin. Pero hindi fairy tale ang buhay, hindi ka isang babaeng nakatira sa bahay kasama ng iyong ina-inahan at dalawang kapatid na babae na hindi mo kadugo, na inaapi ka, at sa huli ay makakasayaw ang prinsipe, tutunog ang orasan pagtungtong ng alas-dose, tatakbo palabas at malaglagan ng sapatos, ngunit patuloy na kakaripas. Sa huli ay makakasama ang prinsipe at magpapakasal sa harap ng altar.
Ikaw ay isang ordinaryong babae, isang ordinaryong nilalang na kailangan magtrabaho para mabuhay, na halos lahat ng lalaking nakikilala ay sila ang kakaripas palayo sa iyo, na hindi sila ang inaakala mong prinsipe sa fairy tale na ibibigay lahat makuha lang ang iyong kamay, ang prinsipeng sasamahan ka panoorin ang paglubog ng araw sa tabing dagat.
Ngunit magtiwala ka pa rin, ibibigay Niya sa iyo ang tamang tao. Hindi ka nag-iisa, pagbutihin mo ang ginagawa mo, patuloy kang maging masaya at magpasalamat ka sa kung anong meron ka. Kasi, sigurado ako, sa tamang panahon, kapag maayos na ang lahat, makikilala mo rin ang iyong prinsipe sa hindi mo inaasahang pagkakataon.
Six degrees of separation 